کم نیستند افرادی که نگاهشان به مقوله هنر و کارکردهای آن یک نگاه بسته، فردی است و کسی را هنرمند می‌دانند که صرفا چیزی را می‌نگارد و در عالم پندار و تخیلات خود غوطه‌ور است و با همین رویکرد هنگامی که موضوع آموزش هنری عنوان می‌گردد نتیجه آن صرفا چشم اندازی از یک شخص نقاش یا هنرپیشه یا خطاط و… بیش نیست. ولی حقیقت آنست که هنر بیش از آنکه جنبه خصوصی و فردی داشته باشد دارای ابعاد و جنبه‌های عمومی است. همه انسانها حتی آن‌هایی که به ظاهر بویی از هنر نبرده‌اند دارای طبعی لطیف و تخیلاتی ظریف هستند که همین بن مایه کار هنری است.